Wędzidełko języka to fałd tkankowy łączący dolną powierzchnię języka z dnem jamy ustnej. Ankyloglosja to taki stan wędzidełka języka, który powoduje ograniczenie motoryki języka. Wada ta występuje z częstością od 0,02 do 10,7%, z przewagą u chłopców. Duża rozbieżność wynika z braku ujednoliconych kryteriów oceny wędzidełka oraz subiektywności ocen [1, 2]. U noworodków ankyloglosja manifestuje się problemami ze ssaniem piersi, a u starszych dzieci – obecnością wad wymowy. Ankyloglosja skutkuje nieprawidłową pozycją spoczynkową języka, co może predysponować do zaburzeń rozwoju szkieletu kostnego twarzoczaszki i wad zgryzu [3]. Duża zmienność osobnicza powoduje, że stopień skrócenia wędzidełka nie zawsze koreluje ze stopniem ograniczenia ruchomości języka, co utrudnia opracowanie jednolitej klasyfikacji ankyloglosji oraz jednoznacznych wskazań do zabiegu.