Temat laktacji pojawia się wraz z pojawieniem się na świecie dziecka? Według mnie, aby osiągnąć powodzenie na laktacyjnej drodze, kwestia ta musi pojawić się dużo wcześniej. Różne skoordynowane działania społeczne mogą prowadzić do wypracowania pozytywnego wzorca, jakim jest karmienie piersią. I tu jako medycy zobligowani jesteśmy do propagowania karmienia piersią jako dobrego standardu dla każdej mamy i dziecka. Ta praca nie zaczyna się w momencie zgłoszenia się pacjentki pod opiekę, a już wcześniej, gdy promowane są zachowania sprzyjające karmieniu. W szeroko pojętym interesie społecznym nie powinno się promować mleka modyfikowanego, ale nienachalnie oswajać młode mamy z tematem karmienia piersią.
Naturalna metoda żywienia jest najodpowiedniejsza dla noworodka, najtańsza i teoretycznie najmniej skomplikowana. Niestety, przez lata traktowana była w przedziwny sposób – jako metoda niemodna i wstydliwa. Zarówno intensywna reklama środków mlekozastępczych, jak i zmiany kulturowe wpłynęły na to, że karmienie piersią stało się czymś niecodziennym i wzbudzającym zbędną uwagę. To my, położne, jesteśmy w stanie znormalizować ten proces, co małymi krokami przełoży się na pozytywny odbiór karmienia piersią przez społeczeństwo. Należy jednak przy tym wspomnieć o naszej dużej roli we wspieraniu mam, które nie są w stanie karmić swoich dzieci (zarówno ze względów zdrowotnych, jak i własnych przekonań). To, że mama nie karmi w sposób naturalny, nie powoduje, że jest w jakikolwiek sposób gorsza, dlatego również takim mamom należy się nasza opieka i wsparcie w tej kwestii, jak i wsparcie w radzeniu sobie z krytyką. Nie powinna istnieć niezdrowa rywalizacja pomiędzy karmiącymi piersią, karmiącymi piersią inaczej czy karmiącymi dzieci mlekiem modyfikowanym. Owszem, mleko mamy jest najlepszym pokarmem dla dziecka, ale nie jest to powód do gorszego traktowania kogoś, kto tej metody nie stosuje.
Pierwszym krokiem w obszarze opieki laktacyjnej jest odpowiednia edukacja. Jak wspominałam, ta zaczyna się już wcześniej, poprzez obserwację prawidłowych wzorców. Jeśli ktoś rozwija się w środowisku, gdzie karmienie piersią jest czymś naturalnym i normalnym, można wierzyć, że sam też podejmie podobną drogę. Wiedza dotycząca wartości pokarmu kobiecego i samego karmienia powinna być elementem edukacji szkolnej, nienachalnym, ale jednak przekazanym w toku nauki, co może w przyszłości wpłynąć na podejmowane decyzje.
Kiedy kobieta zajdzie już w ciążę, niesłychanie ważne jest podjęcie edukacji przedporodowej. Standard opieki okołoporodowej umożliwia to, a wobec nas położnych formułuje pewne wytyczne, które powinnyśmy stosować podczas przygotowywania naszych podopiecznych. W punkcie 5. rozporządzenie mówi, że ramowy program edukacji przedporodowej dotyczący okresu poporodowego (połóg) obejmuje przygotowanie pacjentki w zakresie karmienia piersią i wsparcie w laktacji, a także uwzględnia rozwiązywanie problemów związanych z laktacją. Choć brzmi to bardzo ogólnie i każda położna może temat rozwinąć na swój sposób, to właśnie ta część edukacyjna stanowi pierwszy krok do udanego karmienia. Jeśli bowiem przyszła mama pozna te kwestie odpowiednio wcześnie, jest w stanie wykorzystać kontakt z położną maksymalnie efektywnie, ale i sama poświęcić czas, by dowiedzieć się czegoś więcej na ten temat. W gestii położnej jest przekazanie możliwie jak najbardziej przystępnie wiadomości o składzie i wartości pokarmu kobiecego na podstawie aktualnej wiedzy naukowej. Specjalnie podejmuję ten temat, ponieważ każda z nas sporo czasu poświęca na dementowanie informacji niczym niepopartych, przekazywanych przez osoby nieprzygotowane, Instagram czy fora internetowe. Podstawą wsparcia i opieki laktacyjnej jest odpowiednio dobrana merytorycznie wiedza, przekazana w zrozumiały i zachęcający sposób. Siłą social mediów jest prosty przekaz i nasz przekaz też musi się do tego dostosować.
Treści przekazywane w ramach edukacji przedporodowej mogą dotyczyć całego tematu laktacji – jest na to czas i spokój. Jak podają Grażyna Iwanowicz-Palus i Agnieszka Bień w rozdziale „Fizjologia karmienia” w książce Edukacja przedporodowa, pacjentkę należy zaznajomić z dokumentami i organizacjami promującymi karmienie piersią, omówić korzyści płynące z karmienia dla dziecka, matki i społeczeństwa, scharakteryzować procesy mające wpływ na laktację, a także omówić sposoby przystawienia dziecka. Zwracają też uwagę na to, by podopieczna umiała ocenić akt karmienia i efektywność ssania. Oprócz tych zagadnień duży nacisk warto położyć na umacnianie kobiety w jej samodzielności w karmieniu. Miewam pod opieką pacjentki, które pomimo ogromu posiadanej wiedzy nadal uważają, że aby przystawić dziecko do piersi, absolutnie potrzebują w tym wsparcia i pomocy. Bez udziału osoby z zewnątrz nie podejmują same próby przystawi...
Dalsza część jest dostępna dla użytkowników z wykupionym planem
