Dział: Opieka nad matką i dzieckiem

Jednym z często poruszanych przez rodziców tematów jest częstotliwość wypróżnień u ich dzieci. Noworodek, a potem niemowlę, zwykle wypróżnia się znacznie częściej niż osoby dorosłe, co dla niedoświadczonego rodzica bywa wyzwaniem. W teorii układ pokarmowy każdego człowieka pracuje podobnie, w rzeczywistości jednak nasze indywidualne cechy mocno przekładają się na kwestię wypróżnień. Już czas wydalenia pierwszego stolca – smółki nawet u zdrowych noworodków jest różny. Część dzieci niezwłocznie po pokonaniu kanału rodnego i przystawieniu do piersi wydala po raz pierwszy. Inne potrzebują nawet 2–3 dób, by opróżnić jelita. Owszem, jest to mocno związane z czasem trwania ciąży i tempem rozpoczynania się laktacji, jednak również cechy indywidualne są nie bez znaczenia. Konieczne wydaje się szybkie przystawienie do piersi, by odpowiednio wcześnie stymulować laktację i aby ta była w stanie zabezpieczyć potrzeby dziecka i pomóc w regulacji wypróżnień.

Poród jest zjawiskiem fizjologicznym. Moment przechodzenia dziecka przez kanał rodny jest główną przyczyną powstawania urazów kanału rodnego, do których zaliczyć można otarcia i pęknięcia szyjki macicy, pochwy oraz krocza. Część urazów położniczych powstaje w sposób celowy, zaliczamy do nich ranę po cięciu cesarskim lub nacięciu krocza. W celu zminimalizowania częstości ich powstawania wskazane jest zapobieganie im, a w przypadku ich powstania – właściwa pielęgnacja.

Wszechobecny stres, praca siedząca i brak ruchu wpływają na zaburzenia wzorca oddechowego, postawy ciała i pracę mięśni. Ma to bezpośredni wpływ na funkcjonowanie mięśni dna miednicy (pelvic floor muscles), które zamykają miednicę kostną od spodu i stanowią rodzaj „hamaka” podtrzymującego narządy miednicy mniejszej.

Mikrobiota pochwy jest dynamicznym ekosystemem, którego równowaga odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia kobiety. U zdrowych kobiet flora bakteryjna pochwy jest zdominowana przez bakterie rodzaju Lactobacillus (90–95% populacji mikroorganizmów). Najczęściej występują L. crispatus, L. jensenii, L. gasseri i L. iners, których obecność warunkuje utrzymanie kwaśnego pH (3,8–4,5) i ochronę przed kolonizacją przez patogeny [1, 7, 10, 13]. 

Nietrzymanie moczu, czyli niekontrolowany wyciek moczu z pęcherza przez cewkę, może dotyczyć do 50% kobiet na pewnym etapie życia, szczególnie w czasie ciąży i po porodzie [2]. Dokładną częstość występowania trudno jest ustalić, ponieważ kobiety zazwyczaj skrywają te dolegliwości i nie wiedzą, że powinny lub nie chcą szukać pomocy.

Ciąża jest okresem dużych przemian zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych – wymagających odpowiedniego przygotowania. Adaptacja fizyczna zachodząca w ciele kobiety ze względu na rozwój i wzrost płodu świadczy o przystosowaniu oraz przygotowaniu się organizmu do nowego stanu. Zachodzące zmiany immunologiczne, metaboliczne, hormonalne, a także zaburzenia hemodynamiczne oraz sercowo-naczyniowe, prowadzą do licznych defektów skórnych, m.in.: rozstępów, obrzęków, cellulitu, przebarwień, czy też teleangiektazji [1, 2].

Lidokaina jest znaną substancją miejscowo znieczulającą stosowaną zarówno u osób dorosłych, jak i u dzieci. W produktach leczniczych występuje pod synonimowymi nazwami, jak benzokaina czy anestezyna. Używana jest w postaci kremów lub żeli celem znieczulenia skóry przed drobnymi zabiegami, na błony śluzowe, aby łagodzić objawy hemoroidów oraz bez recepty w produktach do jamy ustnej w stanach zapalnych dziąseł, w przypadku odleżyn i bolesnych urazów wywołanych protezą lub aparatem ortodontycznym.

Ciemieniucha (ang. cradle cap) to łagodna, samoograniczająca się postać łojotokowego zapalenia skóry (ŁZS) wieku niemowlęcego, zlokalizowana najczęściej na owłosionej skórze głowy. Jej największe nagromadzenie występuje zwłaszcza w okolicy ciemiączka, stąd nazwa. Klinicznie widzimy żółtawe, tłuste łuski, niekiedy z rumieniowym podłożem. Zmiany czasem obejmują brwi, fałdy za uszami czy środkową część twarzy.